Kiedy możemy mówić o podejrzeniu POChP? Poznaj najważniejsze objawy choroby
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, na którą choruje około 380 milionów ludzi (w samej Polsce około 2 milionów), to bardzo poważne schorzenie układu oddechowego. Choć POChP nie można wyleczyć, to choroba poddaje się zarówno leczeniu, jak i profilaktyce. Jednym z warunków skutecznej terapii, prowadzącej do złagodzenia nasilenia objawów, jest wczesne rozpoznanie choroby. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, kiedy można mówić o podejrzeniu POChP.
Czym jest Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc?
POChP to choroba układu oddechowego, którą współcześnie klasyfikuje się jako chorobę ogólnoustrojową – wynika to z faktu, iż jej objawy rzutują na wszystkie kluczowe funkcje organizmu, włącznie z pracą układu sercowo-naczyniowego.
Chorobę wywołuje długotrwała ekspozycja na szkodliwe czynniki środowiskowe, takie jak pyły, gazy i dym tytoniowy. POChP charakteryzuje się trwałym ograniczeniem przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe, co jest spowodowane stanem zapalnym w układzie oddechowym, prowadząc do nieodwracalnych zmian w miąższu płuc i w naczyniach płucnych.
To warto wiedzieć:
Światowa Organizacja Zdrowia prognozuje, że do 2030 roku POChP będzie trzecią najczęstszą przyczyną umieralności, a liczba zgonów spowodowanych chorobą w ciągu najbliższych 10 lat wzrośnie nawet o ponad 30%.
Te objawy mogą budzić podejrzenie POChP
Charakterystyczne dla Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc jest stopniowe narastanie objawów, spośród których najczęściej występują:
- Przewlekły kaszel– niemający charakteru napadowego, nasilający się rano i wieczorem oraz pod wpływem czynników drażniących, jak dym tytoniowy, pyłki, kurz czy zanieczyszczenie powietrza;
- Narastająca duszność, zarówno w fazie wysiłkowej, jak i spoczynkowej;
- Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze;
- Obniżona tolerancja wysiłku, czyli męczliwość, łapanie zadyszki nawet podczas wykonywania prostych, mało wymagających czynności dnia codziennego, jak ubranie się, umycie, przejście krótkiego spaceru, zaścielenie łóżka etc.
Inne częste objawy to niewyjaśniona utrata masy ciała oraz krwioplucie. Podkreślmy przy tym, że objawy te nie muszą występować u wszystkich chorych i mogą mieć różne nasilenie, co decyduje o ciężkości przebiegu choroby.
O specyfice POChP i objawach tej choroby czytaj też na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.
U kogo najczęściej występuje podejrzenie POChP? Czynniki ryzyka choroby
Pomimo globalnego spadku liczby osób używających wyroby tytoniowe, to palenie tytoniu pozostaje główną przyczyną Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc – odpowiada za około 90% przypadków. Co ważne, w grupie ryzyka znajdują się również osoby, którym udało się rozstać z nałogiem, a także te, które były długotrwale narażone na bierne palenie.
Liczba chorych na POChP stale rośnie, co coraz częściej przypisuje się zmianom klimatycznym i pogarszającej się jakości powietrza. Związki chemiczne zawarte w smogu, takie jak tlenki azotu, stanowią ważny czynnik ryzyka choroby, szczególnie w regionach charakteryzujących się bardzo wysokim zanieczyszczeniem powietrza.
Wspomnijmy również o zanieczyszczeniach występujących w specyficznym środowisku pracy, na które narażone są osoby wykonujące zawody m.in. górnika, hutnika, metalurga, mechanika samochodowego, pracownika budowlanego, rolnika, sprzątaczki, fryzjera czy kosmetyczki.
Zapamiętaj:
Jeśli należysz do grupy ryzyka POChP, masz powyżej 40 lat i obserwujesz u siebie opisane wcześniej objawy, to nie zwlekaj z wizytą u lekarza!
Podejrzenie POChP – co robić?
Jeśli podejrzewasz, że możesz chorować na POChP, to w pierwszej kolejności skonsultuj się z lekarzem rodzinnym. Lekarz POZ podejmie decyzję, czy zasadne jest skierowanie Cię na pogłębioną diagnostykę do poradni pulmonologicznej.
Zdiagnozowanie lub wykluczenie POChP wymaga przeprowadzenia szeregu specjalistycznych badań – wynika to z faktu, iż istnieje wiele innych chorób mogących dawać podobne objawy, stąd konieczne jest ich różnicowanie od POChP. Na długiej liście badań znajdują się przede wszystkim: spirometria, pletyzmografia, RTG klatki piersiowej, echo serca, EKG, badanie gazometryczne, pulsoksymetria czy ergospirometria.
Obecnie medycyna dysponuje odpowiednimi metodami leczenia Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc, których celem jest złagodzenie nasilenia objawów choroby i umożliwienie choremu samodzielnego funkcjonowania. Rozpoczęcie terapii na wczesnym etapie zaawansowania POChP daje również szansę na zachowanie relatywnie dobrego komfortu życia.
Cześć, jestem Joanna, na co dzień pracuję jako pielęgniarka w szpitalu w Bydgoszczy. W wolnych chwilach postanowiłam prowadzić swojego własnego bloga o zdrowiu i leczeniu.
